İstanbul'da Sabah Şiiri - Hakan Bintepe

sarı saçlı bir çocuk
kararmış ahşap cumbalı bir şehirden
çıktı sokağa ve dönmedi bir daha
bu şehir istanbul’dur
o çocuk ben

(tarlabaşı dedikleri
kocaman bir dünyaydı
girilmezdi tutulmadan babanın eli
boncuk gözlü kediler
yaşlı bir akerdeon
ve bir kadın gözleri menevişli)

eskiden ama çok eskiden
artık yaşanmamış gibi gelen zamanlarda yani
uykusuz bir serinlikle kuşatırdı
tophane yokuşundan kopup gelen bir rüzgar
soluk soluğa uyandırırdı
yaz sabahlarını

(kir pas içinde
oradan oraya koşuşturur
oysa ki derinlerde çok derinlerde
gözleri dikenli bir çocuk oturur
boncuk gözlü kediler
yaşlı bir akerdeon
ve bir kadın gözleri menevişli)