İstanbul'da bir garip

İstanbul'da bi garip
İstanbul'da bir garip oluyor insan

kızın adı Nisan

anasının adı İsfehan

İstanbul'la
o garipler gitti gidesiye
kaldılar veresiye

İstanbul
taşı toprağı altın
altından mıdır nalı atın

Çalışmayana ekmek yok

atın beyler atın
bol keseden atın

İstanbul'un insanı
bir garip tir ki garip

sonunda Mayıs'a verdiler Nisan'
ı
köyden beşik kertmesiydi

Yakıştılar iki garip bir hamama
İstanbul'da yaşamak hayli zordur
paran yoksa

Öldüğündeherkesten farklı değildi
İsfehan'ın hikâyesi de

9/Ağustos/2012/Perşembe/Bodrum