İstanbul' da Şiiri - Metin Tekin

Aylarca dolaştım adım adım İstanbul’da
Gezmekle görmekle doyamadım İstanbul’da
Her şey gece gündüz gerçek rüya İstanbul’da
Herkes yerli yaban bütün dünya İstanbul’da
Dört mevsim dört kardeş gibi yaşar İstanbul’da
Dolar mahsuller kabından taşar İstanbul’da
Gök deniz birbirine belenir İstanbul’da
Taş toprak zümrüt gibi bezenir İstanbul’da
Ziyafet verir ruhlara Boğaz İstanbul’da
Renklerin raksına doyum olmaz İstanbul’da
Ay aynaya bakar gibi bakar İstanbul’da
Güneş değdiği dertleri yakar İstanbul’da

Sur saray han hamam cami kasır…İstanbul’da
Dipdiri yaşar hâlâ her asır İstanbul’da
Güzel insanlarla güzel edep İstanbul’da
Gül yaprağına sarınmış nesep İstanbul’da
Mis kokan lisan bal akıtan dil İstanbul’da
Gönülleri aydınlatan kandil İstanbul’da
Her dilden tarih her renkten sanat İstanbul’da
Mazisini yaşatır kainat İstanbul’da
Cezbe ile düşer kalbe ilhâm İstanbul’da
Nasılsa öyle yaşanır İslâm İstanbul’da
İlme irfana bulanmış canlar İstanbul’da
Cennette yaşanmış gibi anlar İstanbul’da

Eyüp Sultan Hazretleri merkez İstanbul’da
Toplanmış gönüldaşları herkes İstanbul’da
Nur içinde yer yer içinde nur İstanbul’da
Nefes aldıkça günahlar yunur İstanbul’da
Ümmetin başına konan talih İstanbul’da
Çağ açan çağları aşan Fatih İstanbul’da
Yavuz Kanuni Abdülhamit Han İstanbul’da
El pençe huzurda durur cihan İstanbul’da
Nedimler Bakiler hoş sedalar İstanbul’da
Kollarını sıvamış sevdalar İstanbul’da
Toprağına ter döker alınlar İstanbul’da
Sancılı seher depreşir çınar İstanbul’da