** İstanbul can şehir ** Şiiri - Güngör ...

**
İstanbul rüyâ şehir, Nebi müjdesi diyâr,
İstanbul hülya şehir, kalbin güftesi gül yâr.
**
İstanbul soylu şehir, geçmişin binler yıl var,
Her ırk seni istemiş, gönüller sevdana dar.
**
Şehzade Mehmet kükrer, “ Bilsem ki tek kalırım,
Ya İstanbul alır can, ya ben O' nu alırım.”
**
Yıl Bin dörtyüz elliüç, Mayıs yirmi dokuz'u,
İstanbul'a kurban can, binler kınalı kuzu.
**
“O Ne Güzel Asker'dir, O Ne Güzel Komutan”,
İstanbul fethi nasip, Fatih Mehmet Gül Sultan.
**
Osmanlı pay-i tahtı, Sultan Mehmet gayesi,
Gül Muhammed himmeti, Fatih oldu payesi.
**
Her minare bir elif, islam mührü vuruldu,
Bizans böğründe sancak, bâhir devlet kuruldu.
**
İstanbul destan şehir, üzülme sahibin var,
Gül Nebi duası kâr, kış sonunda gül bahar.
**
Som zümrütten bir nehir, boğaz inci gerdanlık,
Yedi tepe yemyeşil, sırça saray aydınlık.
**
Ol diyar-ı İstanbul, pek hoştur gel mevsimde,
Gözlerimde hayali, eser bir yel nesimde.
**
Ondan ayrı mahsunum, özlem titrer sesimde,
Âşık şair pek sever, canlanır her resimde.
**
Âşıkım bu gül şehre, bilmem neyi severim?
Gül Nebi müjdesidir, belki ondan isterim.
**
Eyüp Sultan medfundur, bir şefaat isterim,
Şehit ruh seyrangâhı, burda coşar hislerim.
**
Eyüp Sultan’da bir gün, efsunlu bir geceydi,
Gönül hüşyâr, dil zâkir, Esma hece heceydi.
**
Gözyaşları pek coşkun, akıyor bir sel gibi,
Serde sevda rüzgârı, ılık meltem yel gibi.
**
Havada gül kokusu, dalga dalga yayılır,
Eyüp Sultan davetkâr, çağrıya can bayılır.
**
Her canipten sefer var, nice canlar koşuşur,
Şefaat umar beşer, mü'min burda buluşur.
**
Alın secdeyi öper, ruh sanki arşa uçar,
Lâhuti andır, bu an, bencileyin can naçar.
**
Halit bin Zeyd künyesi, namı Gül Eyüp Sultan,
Keşfi müyesser olmuş, Fatih Sultan Mehmet Han.
**
Ak Şemsettin Pirimiz, teşekkür hem medyunuz,
Eyüp Sultan eşref can, gül ruhuna meftunuz.
**
Bir Pazar seheriydi, koştuk biz gül huzura,
Evvel Allah'a şükür, abidleriz Hak Nur'a.
**
Muhteşem bir an, bu an, dilde dua sersebil,
Canlar gırtlağa gelmiş, ruhumuz pek mûtedil.
**
Medine gülü Canan, has bir yâran göndermiş,
İstanbul fethi nasip, âtiye müjde vermiş.
**
Surlar bağrına almış, asırlarca saklamış,
Fetih baharla gelmiş, Nur tohumu çatlamış.
**
Boy vermiş ulu çınar, Hazret Eyüp Sultan’dır,
Nebi halesinden gül, Mihmandar Eyüp Han'dır.
**
O soylu yaşlı çınar, kol ve kanadın germiş,
Eyüb’e koşan mutlu, yürek huzura ermiş.
**
Açıp elleri yalvar, yönel Ulu dergâha,
Amin deyin duaya, binler şükür Allah’a.
**
Mehtap semada kandil, pırıl pırıl gülümser,
Kutsi diyardan haber, bir tatlı meltem eser.
**
Canlara Rahmet gelir, ulvi yağmurlar yağar,
Neyde nağmeler inler, gökler bereket sağar.
**
Kutsilerden gül kuldur, Eyüp Sultan’a buyur,
Selam ve hürmet eyle, dost ve yarâna duyur.
**
İstanbul ermiş şehri, binler evliya yatır,
Yüz suyu hürmeti kâr, ziyareti gül hatır.
**
Aziz Mahmud gül Veli, Hüdaî yol yolcusu,
Türbesinde kıl dua, aç kalmaz, boğmazmış su.
**
Eyvallah gönül dostu, selam şehir yârime,
Gezip toz gönlünce, bûs et benim yerime.
**
Aşk meyinden sarhoşum, hayal düştü serime,
Mevt-i Hak'ta gassal can, İstanbul yaz derime.
**
Ah, İstanbul Nur şehir, hasretin bağrımda kor,
Çok gece düşümdesin, gül rüyamı hayra yor.
**
Sensiz her yer gurbetim, bu hicranı bana sor,
Kim anlar bu aşkımı, cahiller görür hep hor.
**
Nur serpilir semâna, ruhlar teneffüs eder,
Sende yaşar kim bilmez, gönül yangını heder.
**
Gün gözüyle bir görsem, kalkar başımdan keder,
İstanbul şefik sine, sensin heybetli peder.
**
Ecdat mührünü vurmuş, çil çil kubbeler serpmiş,
Her minarede gür ezan, hüşyar canlar ürpermiş.
**
Fethin bir ulu müjde, civanlar canlar vermiş,
Gül Resûl iltifatı, Nurlu mukaddes yermiş.
**
Topkapı saray gülü, şahlar mekanı yapı,
Tarih hala canlıdır, herkese açık kapı.
Bağdat köşküne çık bak, seyrine doymaz insan,
Hak Ressam pir resmetmiş, ciltlere sığmaz destan.
**
Boğaziçi şen şakrak, mavi, yeşil gerdanlık,
Bir gezinti ömre bedel, som altındır her anlık.
**
Asmalı köprüler yol, yâr boynunda gül şalı,
Boğaz içine atkı, barışın zeytin dalı.
**
Koynunda tarih saklı, sırmalı ten meydanlık,
Şehrinde erlik yeter, istemem ün ve hanlık.
**
Melekler kanat sermiş, münkirler neyi bilir,
Arifân anlar beni, tarifi gülşen gelir.
**
İstanbul lâlezarsın, her düş ufkumda belir,
“Tayyip Belde'dir” namın, seni seven yükselir.
**
Fatih, Yavuz, Süleyman, Cengâver ulu bir soy,
Osmanlı namlı yiğit, duru su oğuzdan boy.
**
Diril artık vaktidir, vur gülbank, kurulsun toy,
Tarih dilini çözsün açılsın körfez ve koy.
**
Mimarlara Pir Sinan, sadeften gül işlemiş,
İstanbul mâmur olmuş, gergeften tül işlemiş.
**
Taş nakışla ruh bulmuş, nakkaş zirveye ermiş,
Canlanmış nice mermer, muhteşem eser sermiş.
**
İşte şu Sultan Ahmet, gül tarih Ayasofya,
Muhteşem Süleymaniye, ak kanatlı bir hayâ.
**
Ezanlar gönül çeler, kandiller güler mahyâ,
Kıl secde, şükür eyle, kulun kalbinde hülya.
**
Gül Medeni İstanbul, iki söz pek yakışır,
Dünyada eşi varmı, dil, ırk farksız akışır.
**
Bir yanda Patrikhane, Camii hemen yanında,
Az ilerde Sinegog, hürdür her din koynunda.
**
Masal değil, bu gerçek, surlar tarihe şâhit,
İstanbul büyülü söz, nakleder birçok âhit.
**
Beyoğlunda düğün var, Karaca Ahmet sâkin,
Adalarda curcuna, Üsküdar vakur lâkin.
**
Nice ülkeler gezsen, acep bulunur mu eşi,
Mehtabı burda seyret, hayran eyler güneşi.
**
Martılar melek misal, kanat çırpar süzülür,
Balıklar dahi şanslı, uzak giden üzülür.
**
Çifte kayıklar çekin, kürekler raks eylesin,
Aheste git kayıkçı, saz ve söz şûh söylesin.
**
Eminönü ilk durak, bin vapura, yola çık,
Üsküdar'a selam ver, Beşiktaş uğru açık.
**
İlk Anadolu Hisar'ı, mazinin kalkar tülü.
Kandilli seyre sefâ, Rumeli Hisar gülü.
**
Emirgan renk cümbüşü, lâleler gözü okşar,
Baş döner, göz bulanır, huzur gönülden taşar.
**
Kanlıca destanlaşır, Mihrâbad'ı el sallar,
İskeleye çıkta gez, geçmişe uzar dallar.
**
Boğaziçi pek şendir, baharı hoş, yazı hoş,
Beykoz'u ihmal etme, var sahile keyfe koş.
**
İstanbul kabul eyle, gönlümüz sana akar,
Ruh sahibi şehirsin, firkâtin yürek yakar.
**
Medeni gül zirvesin, arz pahası bir servet,
Her gören sana hayran, gözleri bayar haşmet.
**
Yahya Kemal seyreder, bir tepeden bu şehri,
Ah ” Ey Aziz İstanbul”, can ve kan olmuş mehri.
**
Necip Fazıl çilekeş, ruhu kalıba döker,
İstanbul olur o ruh, sırma nakışlar büker.*
**
Orhan Veli göz kapar, İstanbul'u dinlermiş,
Hayalinde bir tablo, söz resmeder inlermiş.

Piyer Loti bir aşık, bir İstanbul hayranı,
Büyülemiş bu şehir, koynuna almış cânı.
**
Şaire ilham yağar, her ressam sana hayran,
Medhine sözler yetmez, fırçayı sensin yoran.
**
Hangi semtini saysam, toprağın sürme göze,
Sensiz her yer gurbetim, hasretin ateş öze.
**
İslamla şeref buldun, sim sedeften doğ buyur,
Gül kokulu her yören, sende muhteşem her tur.
**
Aşık Uslu sevdalı, dinle aşıktan gül kur.
Fatih sana meftûndu, Eyüp'ki bağrında Nur.
**
Aşık Uslu 19.04.2010 18:06 Samsun
(Zübeyir) Güngör Uslu