İstanbul bu....
Neleri yedi bitirdi
Neleri dertli etti öldürdü
Ne aşk bıraktı yollarında
Ne bir garip barındı kollarında
İstanbul bu....
Semaya uzanan minareleri
Devasa gibi camileri
Gezilecek tarihi yerleri
Sevilecek insanları olan
İstanbul bu....
Kimler geldi, kimler geçti sokaklarından
Niceleri aşk diye düştü yataklarından
Sevgi maddeye dönüştü bataklarından
Ne sevgi kaldı ne saygı kalabalıklarda
İstanbul bu....
Bazen düşünürüm nesi var diye
Sorarım bazende eksik olan nerede
Her şeyi var ama yalnızlıkta burada
Ne sevda kalmış ne aşk orada
İstanbul bu....
Sevdalısını yakıp ağlatan
Vurdumu bıçağını yürek dağlatan
Ama kimsenin bu sevdadan
Kaçıp vaz geçeceğinide sanmam.
İstanbul bu....
Dost ararsan heryer herkes dostundur
Arkandan vururlar istersen kudur
Ama vaz geçemezsin dost insana lazımdır
Dost vardır ama güven aranır olmuştur
İSTANBUL BU.
y.g.21/02/2006
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
istanbul. herşeyi olan ama değerlerinden çok şeyler yitiren dünyanın sayılı şehirlerinden dostluğun bile aranır olduğu güvenin kalmadığı garip bir şehir METROPOL oldu herhalde ondan olsa gerek..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!