İstanbul bir kız olsaydı,
Adı hüzün kokardı.
Gözlerinde Boğaz'ın dalgaları,
Kalbinde Marmara'nın fırtınaları.
Depresif bir ruh, saklı kalbinde,
Sıkıntılar yumağı, göğsünde.
Herkes güzelliğine gelirdi,
Ama kimse derdini sormazdı.
Bir kule gibi yükselirdi gökyüzüne,
Ulaşılmaz bir güzellik, bir efsane.
Kimisi ondan nefret ederdi,
Kimisi de ondan kopamazdı.
Tarihi bir hazine, her sokağında,
Her köşesi bir anı, her taşı bir hikaye.
Ama kimse kalbini dinlemezdi,
Kimse ruhunu anlamazdı.
İstanbul bir kız olsaydı,
Yalnız ve kırgın olurdu.
Güzelliği bir yük olurdu omuzlarında,
Sevgisizlik bir yara kalbinde.
Ama o yine de İstanbul olurdu,
Her şeye rağmen dimdik ayakta.
Güzelliği ve hüzünleriyle,
Sevgiyle ve nefretle,
İstanbul olurdu.
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 14:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!