İstanbul Benim Şiir Arkadaşım

İstanbul benim şiir arkadaşım
Mısra mısra dolaştığım
Dizelerinde soluklandığım
Vapuru beşiğim
Denizi anne kucağım
Bir bebek düşüne dönüşüveriyor
Gülüşüne gülüşüm
Bulut bulut
Yağmur yağmur büyüyorum
Zamanı ruhuma buğday başağı
Toprağın ekmek kokusunu
Doya doya içime çekiyorum
Güneş güneş doyuyorum
Mutlu oluyorum
Eve ayrılırken
Birbirimize kocaman sarılıyoruz
Tekrar görüşmek üzere
Haftaya
Sultan Ahmet'te kahve içeceğiz
Ve daha fazla vakit geçireceğiz.