İstanbul: Başkenti Hayatın

İstanbul şiiridir kendi ahvalinin.
Her parçası bir dize,
ve kafiyedir her zerresi diğerine.

Kız Kulesi, denize bekçi Üsküdar’da.
Galata’ya emanet Eminönü’nde vapurlar.
Martılar, göz kulak balıklara.
Simitlerin susamı, İstanbul’dan dökülür Marmara’ya.

Sultanahmet’de tarih sızıyor tramvay raylarından.
Cağaloğlu kitap dolu.
Topkapı tekmil veriyor tarih sayfalarına
ve kahverengi yapraklar dökülüyor Gülhane’de ayak uçlarıma.
Polisler, farkında artık ceviz ağaçlarının(!)

Eski kitap kokusu sızdırıyor Beyoğlu’nda sahaflar.
İstiklal Arnavut bir köprü Beyoğlu’ndan Galata’ya.
Bir keşmekeştir coğrafyası;
Kitapçılar, müzikçiler, mızıkacılar
ve piyangocu kız köşe başında.
Sesi; karışmış kahrolsunlara.

Tophane’de nargile fokurtusu kulaklarımda.
Dolmabahçe yolundan selam olsun Ata’ya.
Varsın deprem olsun!
Hazır kıta, kıpırdamaz büyük kapıda Mehmet jandarma.

Boğaz taht kurmuş Ortaköy’de
Avrupa’dan Asya’ya.
Her vapur bir ada kıtalar arası
İstanbul ile çevrili dört bir tarafı.

Vapurların düdüğünü şahadet sesi bölmekte
Eminönü’nde,
Üsküdar’da,
Kadıköy’de,
Kabataş’da

B
o
y gösterisinde Çamlıca.

Bebek sahiline kurulmuş bir bank İstanbul
Seyir eylerken kendini;
Gölgeler raks ediyor Boğaz’ın mavisinde.
Gündüz gözüyle göreyim diye erkenden doğuyor ay burada.
İstanbul saklıyor göçmen kuşlar küçücük kanatlarına.
Ve kıyıda konsolosluğu dövüyor dalgalar.

Bir balık, demir atmış tam Bebek’de kıyıya.
Bir kıtanın bir kıtaya nispet varlığı karşımda.
Aracı malum; Boğaz Köprüsü ki bir düğümdür İstanbul’a.
Hisar, kafasını uzatmış da dinliyor kulağımda türküyü.
Kulağımda ne varsa dilime kayıyor.
Bir türkü y ü r ü y o r gönlüme
içinde İstanbul saklı.
Gariptir; Orhan Veli geliyor aklıma
gözlerim kapalı.

İstanbul’dayım işte
başkenti hayatın
ve kahve kokusu Mısır Çarşısında...

Kainat kol kola İstanbul’da.
Doğu-batı,
Asya-Avrupa...
İmam ile papaz oturuyor yan yana,
can cana
bazı bir iftar sofrasında,
bazı Aya Sofya ortasında.
Eller semada,
dudaklarda bir dua,
Bir şahadet türküsü;
barış gelsin cihana.

İstanbul’dayım işte
başkenti hayatın
ve kahve kokusu Mısır Çarşısı’nda...

Eyüp’de Haliç; uyur Boğaz’ın koynunda.
Fatiha’lar okunur yukarıda;
Pier Loti yokuşunda.
Göğü bir başka deler minareler; oradan bakınca.

Rumca, Ermenice türküler çığırtkanıdır, cumbalı evler Balat’da.

Ha......la.....ken
..... va....nır.........Yeni Cami’de güvercinler;

dilimde bir türkü,
kulağımda davetkar bir ses; boğaz üfler semaya:

‘’Haydi Boğaz’a gi
..........................di
........................... yo
...............................ruz Boğaz’a’’

Oltalar tırmıklarken iskelede denizi;
karşıda; Avrupa’ya uzaaaanan bir semttir Sirkeci.
Kulaklarımda bir mehteran marşı,
sokak sokak, cadde cadde minyatürüdür İstanbul’un
Beyazıt içinde Kapalı Çarşı.

Her köşesi başka bir hava,
her zerresi başka bir tat nakşeder damarlarıma.
İstanbul bir esti mi
Boğaz damlar, tarih çarpar yanaklarıma.

İstanbul’dayım işte
başkenti hayatın
ve kahve kokusu Mısır Çarşısı’nda...