seni andı ve derinden inledi konstantin son nefesinde,
sevgilisini kaybetmenin hüznüyle yanarak...
Teslim etmedeyken ruhunu,dudağından hece hece ismin dökülüyordu.
Can tenden ayrılıyordu,dil hala seni mırıldanıyordu,İstanbul,İstanbul...!
müjde verdi kainatın efendisi güzel insanlara senin adına.
fetih muştusunu kalplere nakşetti o veciz hadisiyle.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman