İstanbul aklımdan çıkıp gitse...

Şöyle uzak bir kentte iken
Gerçi düşünmemek elde değil
Ama İstanbul aklımdan çıkıp gitse..
Sarayburnu'nu, Boğaziçi'ni, Kızkulesi'ni
Şöyle hiç düşünmesem..
Ve o üzüm karası gözleriyle
Narçiçeği dediğim kız
Aklıma hiç gelmese...

İstanbul aklımdan çıkıp gitse..
Ve bütün eski yaşantım
Bir Nisan yağmuruyla yok olsa birden
Sonra göçmen kuşları gibi özgür
Yaşanmamış mutluluklara uzansam
Şöyle sarı, kırmızı, mor
Bir bahar yaşamaya koyulsam..
Biliyorum,
Yine böyle mahzun,
Yine böyle öksüz çocuklar gibi olurum..

O 'narçiçeği' dediğim kız
Beni unutur gider..
Ama İstanbul,
Ama o,
Hiç benim aklımdan gider mi?