İstanbul Ağlıyor Ben Ağlıyorum

Bu gece karanlık indi gözlerim gece doldu
Bu gece yaz bitti yeri göğü inleterek
Yağmur yağıyor inadına hazin
İstanbul ağlıyor, ben ağlıyorum
Çünkü, sen uzaklardasın

Toprak kokmuyor evren her güzellik çekti gitti
Senin sevdalı erkek kokun odamda
Ben yanlız yatağımda
İstanbulun gözyaşlarını dinliyorum
Anlamaya çalışıyorum derdini belki
Ama, ben ağlamıyorum
Çünkü,odam sen dolu

Kalemimin ucundan dökülen kelimeler çaresiz
Kaderimi yazamıyorum yeni baştan
Seni yerleştiremiyorum bir yerlerine yaşantımın
Ruhum can çekişiyor, bedenim parçalanıyor o anlarda
Gücüm kalmıyor, dökülüyorum ıslak istanbul kaldırımlarına
Aksam kaldırm taşlarından,asfaltlardan
Derin ve engin denizlere sürüklensem
Sonra okyanuslar olsun mekanım
Hiç birşeye gücüm yok
İstanbul sustu sabaha karşı
Ben ağlıyorum
Yazamıyorum kaderimi yeni baştan
Ben ağlıyorum
Çünkü,sen yoksun.