İnsanların İstanbul'a ettiğini İstanbul etmedi
Gelenler mekân tuttu etrafında geri gitmedi
Taşı toprağı altındı parselleyip çaktılar kazık
İstanbul'dan başka yok sanki kalmamış rızık
Ağlıyor İstanbul yılarla beraber gitti güzellikleri
Varoşlar silueti olmuş caddelerinde beton evleri
Menekşeler, yok bahçelerinde, yıkıldı cumbalar
Caddelerinde huzursuzluk var yok artık o neşesi
Poyrazların sert esintisinde toprak kokmuyor
O taşlar arsından çıkan ayrık otları yok artık
Zamanla kayboldu güzel Arnavut kaldırımları
Kara asfaltla kapatılmışlar bütün güzellikleri
Salkım söğütlerin hoş uğultusu yoktur bahçelerinde
Saçlarını taradılar sattılar üç beş kata müteahhitlere
Açelyalar, erguvanlar tüm güzellikleri düştü Mezat'a
Mimarisi kalmadı şehrin esir üstünde ki hoyratlıklara
Kayıt Tarihi : 27.9.2008 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hala üşüyorum İstanbul
Boğazın hani serin meltemlere gebeydi
Son batan gemi yüreğimdi...
desem bende...
Ah İstanbul sevdaların beşiği öyle cok göz yaşı biriktirdin ki artık akmıyor gözlerinden....
kutlarım papatyalar yüreğinize
Nevzat İncedere
Çok teşekkür ederim dostum yüreğin darlık görmesin
Nevzat İncedere
Çok teşekkür ederim dostum yüreğin darlık görmesin
TÜM YORUMLAR (4)