Bir Şehir Geçti İçimden

Hasreti acıları vurdum sırtıma dengim hasret doluydu bu gidişte
Bilmediğim bir yöne koyuldum gider yolum rayların üzerinde
Tasası vardı yüreğimde göreceğim yerlerin daha yaşım on iki
Bir şehir geçti içimden devasa görkemiyle içinde öksüz kaldım.

Umutlarım kocamandı dağlara eş tutardım yaşadığım topraklarda.
Irmaklarla yarış ederdim, kim tutardı beni esen rüzgârlı havalarda.
Ümitsizlik, gelecek kaygısı taşımadım korkularım yenikti cesaretime.
Bir şehir geçti içimden korkuları kâbus gibi çöker üstüme her gece

Birçok sebepleri vardı bu terki diyarların ardım sıra dizilmiş
Tek çivisi yoktu bu ülke nimetlerinden bu topraklara çakılmış
Yokluğun ve yoksulluğun penceresinden seyre daldık zamanı
Bir şehir geçti içimden azameti ile zamansız, mekânsız kaldım

Nasip midir kocaman şehirde bir yığın insan içinde yalnız kalmak
Reva mıdır bütün huzursuzlukların it gibi kovalaması insanları
Bütün ihanetler güneş gibi doğar üstümüze bu şehir de istikbale
Bir şehir geçti içimden ezası ile edep erkanım dan nasipsiz kaldım.