Ah İstanbul ah,
Sitemim sana.
Sinende sakladığın aşkların hikâyesini, anlat bana.
Yaşanan vefasızlıklar, umursamazlıklar.
El ele,göz göze verilip,sahillerinde,sokak köşelerinde,
Ne kadar gönülden,
Ne kadar’da gerçekten,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
