Dar,karanlık sokakta ışık.
Karanlığı delen bir çığlık,
Ardından karanlığa karışıp giden hıçkırık.
İstanbul,zordur sevene ayrılık.
Sanadır bunca hasret,bitmeyen çığlık.
Anla beni İstanbul,ağla benimle.
Ömrü bitiren,bedeni çürüten ayrılık.
Ya da tut ellerimi,dola kollarını boynuma
Hadi başını yasla omzuma.
Benim sevdiğim gibi:
Yani ölümüne sev sende beni.
Eğer,ayrı düşersek İstanbul
Dalgalarınla hırçınca kıyılarını döv
Unutma beni İstanbul!
Gökyüzüne,boğaza bak.
Mazide beni gör.
Hasretim,büyük sevdam İstanbul.29/11/2004
Kayıt Tarihi : 31.12.2005 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep öyle kalacak.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)