Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Üstüste insan türü/ Bu ne hayat götürü/ Yakınlıktan Ötürü/ Kaçıp gitmiş yakınlık (Necip Fâzıl) mısralarını hatırladım şiirinizi okurken. Şehirler büyüdükçe insanlar yalnızlaşıyor maalesef.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta