ibrahim güllerinin yanık kokusuyla körükler yürek ateşimi uzakların ılık esintisi..
yeşil gözlerindeki serinliğe takılır, kavruk çöllerdeki serapların hayali..
alevlerin kızıllığı boyar, günbatımı keşmekeşliği...
VE AŞK......
permeperişan, kül kül, hücre hücre, yalın ayak bağrına düştüğüm andır sevdiğim..
uzakların gemilerine inadına gönüllü yazıldım limanına demir atmak için..
sevmenin yedi dağına çıktım seninle..yüreğimde yüreğinle..
yanlızlığın zemheresinde gül büyüttüm sevdiğim, ellerimde aşkla...
kara sevdayı akladım gözlerimdeki yaşlarla..
usul usul aheste aheste boyandım sevdiğim aşkının boyasıyla...
yaktı beni ateşin..
ateşin iklimleri en zirveleri ve aşkın ta kendisini yaktı sevdiğim..
seni buldum damarlarımda..
seni hücrelerimde, seni soluduğum havada, seni benden derinlerdeki bende buldum...
güllere sarı yakışır, ateşe kızıl, dağlara lale..gönlüme AŞK yaraşır sevdiğim yanlızca seninle...
ISTANBUL..
Kayıt Tarihi : 29.8.2003 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!