Yorgun bir masalın hiç bitmeyen örgüsü,
Bir yerinden tutturulmuş,
Bölünmüş bir şehrin türküsü...
İnsana tok bir şehirdi belki de,
Kimisi kaybolmuştu içinde,
Kimisi ise sığamamıştı o koca şehre...
Kartpostallara yansımış bir güzelliğin,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.