Herkesin sahiplendiği kimseye
kalmayan İstanbul
Bir cennetsin geze, geze güzelliyi bitmeyen
bir tapınaksın her taşına bile tapılacak
yâda bir ilâhsın yeni kavimler doğuracak
santim, santim oya gibi işlenmişsin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ah İstanbul ,benimde sevdalımdır, şimdilerde çok bozuldu görüntüsü ama yine de güzel kalemine sağlık serap yeşil
Sen İstanbul aşk ateşi salıp gönüllere, kimselere yar olmayan şehir... özledim seni İstanbul.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta