Taşın,toprağın altındı senin
Uçsuz bucaksız denizlerin
Kaç kişiyi yuttu; denizlerin,madenin
Ne işim vardı,bilmem ki benim
İstanbul…
Vapurun, tramvayın, trenin
Asya’yı Avrupa’ya bağlayan köprülerin
Çözülmez senin bu trafiğin
Bu kadar insanı kaldıramaz,çökersin
İstanbul…
Güzel İstanbul’um olmuş kurtlar vadisi
Medeniyetler beşiği,özgürlük abidesi
Her tarafı bataklık budur Fatih Mehmet’im
Bugün gidiyorum,döneceğim elbet geri
Çulsuz bir garip değil,güçlüyken senin gibi
İstanbul…
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!