İstanbul Şiiri - Nurdan Elver

Sana bir şiir yazdım, ey güzel İstanbul.
Sana kavuşmak bir şiiri yaşamakmış oysa.
Dalgalarında hüznü ve aşkı kolkola gördüm,
Buram buram balık kokan havanda ise tutkularla özlemleri.
Her adım başında kokladığım tarihin ise,
Bana sevgiyi anımsattı İstanbul;
Karşılık beklemeyen ve koşulsuz sevgiyi.
Bir rüyada, bir masalda yaşar gibi geçip gitti günler
Seninle beraberken.
Ya denizin, havan, yaşattığın duygular...
Hem geçmişte hem gelecekte hem de şimdi de...

Sen, aradığım sevdasın belki de,
Tanımlayamadığım, kavuşamadığım ama özlediğim.
Sen hep bulduğumu sandığım mutluluksun belki de.
Belki gözlerimdeki hüznün yeşil anlamı,
Belki burnumdaki kokuların en miski,
Belki kalbimdeki sızıların en güzeli.
Seninle koskoca bir hayatı yaşadım
Ah İstanbul! ...

Şimdi gözlerimi her kapadığımda, hep
Ya Haliç’te yediğim balık-ekmeği,
Ya Sarayburnu’nda içtiğim acı çayı,
Ya da Rumeli Kavağı’nda geçirdiğim
O nefis geceyi anımsıyorum.
Rakıyı, seni ve o gün okuduğum şiirimi
Unutabilir miyim, sanıyorsun? ...