İstanbul Şiiri - İlhami Canbolat

Şarkılar, şiirler, ne yazıldıysa adına,
Hepsinde eksik anlatıldın, bilesin.
Kelimeler kifayetsiz, güzelliğin yanında,
"Anlatılmaz yaşanır" denilecek şehirsin...

Eyüp, mübarek mekândır surların kenarında
Manevi fatihleri barındırır bağrında,
Boğazına vurulan, fetihten kalma zincir,
Tarihin tanığıdır, Haliç’in sularında...

Fatih, tarihi hazinedir, surlar içinde,
Fethin sembolü Ayasofya, sırlar içinde,
Selâtin camilerin, sahabe türbelerin var
Kadim tarihin gizlidir, asırlar içinde

Ayasofya kılıç hakkıdır, fetihle gelen
Bunu böyle kabul eder tarihin bilen
Çağ kapatıp, çağ açan İstanbul'un fatihi
Nasip oldu, Sen oldun Bizans’ı kökten silen.

Hüdai yolundan Üsküdar'a varılır.
Mihrimah Sultan'da salalar verilir
Edirnekapı’yı selamlarken bu mescid,
Kızkulesi burada boğazına sarılır.

Üsküdar, sur içine karşıdan bakar,
Vapurlar vakurla, boğazdan akar,
Köprüler kavuşturur bir yakayı yakaya
Köprüler boğaza birer gerdanlık takar...

Beşiktaş, boğaza nazırdır konakların,
İnadına dar ve yokuştur sokakların
Gece ve gündüz uyanıktır Ortaköy
Geleni rahatlatır, kasırların, parkların...

Beyoğlu, İstanbul'un arka sokaklarıdır.
Kocaman bir ağacın kuru yapraklarıdır
Karaköy’de ticaret, İstiklal ’de ziyaret,
Ecnebinin kendini bulduğu topraklardır..
---
Velhasıl her semtinde ayrı bir güzellik var
Gecende gündüzünde, hep aynı esenlik var
Her mevsim başka bir ruh haline bürünen
Taşında, toprağında, yapında incelik var.

Tarih, mekân ve insan, sende buluşmuştur
İnsanlık altın çağa, fethinle kavuşmuştur
Bir şehirden ziyade, uygarlığın adısın.
“Medeniyet” tam manaya seninle erişmiştir.