İstanbul, İstanbul

İstanbul, İstanbul ki merkezi kürreyi arz,
Onda yaşamak büyük mutluluk, büyük bir haz,
Avlularına yüzlerce güvercin doluşur,
Uzun minareleri, gökler ile konuşur,
Yedi tepeye ulaşır, çıkılan her yokuş,
Bir hercümerçtir ki karışıp onda yok oluş,
Her şeyinde Osmanlı; taşta, tunçta, mermerde,
Gündüzünde, sisli akşamında, seherde,
Yeter, yana yatmış mezar taşların doğrulsa,
Hamurumuz yine o eski mayayla yoğrulsa,
İstanbul bir mazi ki, içinde gizli ati,
Nurdan haleleriyle sarmalıyor şefkati,
İstanbulu sevmeyen aşktan ne anlar,
Garibe, kimsesize yar gibi kucak açar,
Akşam çöker karanlık, üstüne tepelerin,
İstanbul giyer yine yaldızlı bir pelerin,
İstanbul bir hayal, gerçek dünyasında,
İstanbul bir gerçek, hayal aynasında,
Dünya bize gurbettir, cennetse vatani asli,
İstanbulsa sıladır, dünyada cennet misali,
İstanbul, İstanbul, merkezi kürreyi arz,
Onunla onda yaşamak bir zevk, ayrı bir haz,
05.01.1992