İstanbul Şiiri - Veysel Şimşek

Sabah kalktım baktım beton yığını,
Kafam esti hep dolaştım dağını,
Şavkı vurur gözlerimin ağını,
Deniz mavi güzel gündür İstanbul.

Ne güzeldir yeditepe diyarı,
Bazen tadı kaçar düzen ayarı,
Acımazsız çoktur cana kıyarı,
Zaman olur o gün kandır İstanbul.

Çoklarına rahat nefes aldırır,
Milyonları bunca yükü kaldırır,
Anlamadım beni neden yıldırır,
Benimde acımı dindir İstanbul.

Bir değildir iki boğaz köprüsü,
Deniz mavi sandal gemiler süsü,
Arasan bulunmaz böyle bir hisi,
Yeri gelir cana candır İstanbul.

Eminönü karaköyle ortaköy,
Olmaz dedirtecek kadar böyle şey,
Tuzla edirneden orta kadıköy,
Tıklım tıklım dolu handır İstanbul.

Doğalgazdır tütmez baca sobası,
Çoktur iyi çoktur katı kabası,
Milyonların ekmek veren babası,
Nedeyimki cana candır İstanbul.

Veysel der ki; neye boşa övünem,
Banada ekmek aş oldu bir dönem,
Böyle bir şehrimiz vardır sevinem,
Tene tendir cana candır İstanbul.