İyiki yaşamıyorum istanbulda
Ne olurdu halim sonra
Her sabah martı çığlıklarına karışan
Dalga sesleriyle uyanacaktım.
Koşar gibi yürüyen insanlar arasında
Kaybolurdum ben
Hep ikinci trene
İkinci vapura yetişirdim herhalde
Hep geç kalırdım olmayan işime
İyiki yaşamıyorum istanbulda
Her yakamozda yeni bir sevda
Her mehtapla ayrılık yaşardım
Güne özgür başlamak var serde
Yok yok
Kalbim taşımazdı o sevdaları,ayrılıkları
Gönlüme söz geçiremezdim orda
İyiki yaşamıyorum istanbulda
Boğazı seyrederek balık yemek
Yanında rakı içilmeden tad vermezki
Bide yaktınmı sigara
Astımım azardı sonra
Ah ah
İyiki yaşamıyorum istanbulda
Kayıt Tarihi : 20.4.2004 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çatak](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/20/istanbul-122.jpg)
Çok güzeller gördüm ah bir bilsen
Hepsi birer İstanbul kokuyordu
Ellerım saçlarını okşarken.
İlham veriyor şiiriniz teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (1)