İstanbul Şiiri - Melek Tiryaki

Gozlerine bakinca istanbul'u goruyorum
Uçsuz bucaksiz deniz gibi masmavi gözlerin
Mavinin her tonunu goruyorum gokyuzunde
Birde senin o mavi,mavidende mavi gözlerinde
Gulmenin ne demek oldugunu anlatıyor gözlerin
Gozlerine bakinca, yaşamanın güzelligini anliyorum
Bir seni sevdim sonsuz sevda ile birde istanbul'u
Seni dusundugumde 7 tepe istanbul gözlerimde...
Sokaklarındayım...... beyoglunun......
Kızkulesinden bakıyorum...... galataya.....
Gel seninle masal olalim sevgimiz anlatılsın.
Gel leyla ile mecnun olalim biz istanbul'da,
El ele tutusup girelim seninle istanbul'un her sokagına
Rüzgar olup savrulalim güzelim boğazında istabulun..
Gidelim bebeğe seninle sahile vuran hirçin dalga olalim...
İstanbul'a baktikca gülen gozlerin geliyor aklima
Hatiralarda kaldi şimdi masmavi güzel gozlerin
Sensiz ne denize ne gokyüzüne artik bakamıyorum
Gözlerin geliyor aklıma kahrimdan ölüyorum. hep agliyorum
Sokaklarinda yuruyemedim sensiz istanbul'un sen geldin aklıma
Yok artik neyleyim sensiz istanbul'da banada yer yok bundan sonra
Sensiz istanbul bana hiçmi hiç huzur vermiyor
Sensiz istanbul'da yasamayi gozum kesmiyor
Bende senin gibi terk ediyorum,çok sevdigim güzelim istanbul'u
Gidiyorum bak bende terk ediyorum seni koca sehirrrrrrr istanbul.......

--------------

Bu şiir sevdigim bir arkadaşimla (Sevil E) biraz ondan biraz benden katkilarla yazılmıştır...