Bukreye beş var zaman
Dikip de paltomun yakalarını
Yürürüm, ayaza kesmiş gece
Sessiz, suskun kaldırımlar
Sokak lambaları bir yanar bir söner
Biraz cilveli haspam göz süzer
Vitrin camlarından silüetim sızar
Bu ben miyim
Eli cebinde yabancı
Gölgemin karanlıkları mıdır ardımdan gelen...
Ey İstanbul
Işıklarına gelen pervaneler gibiyiz
Işığın bize, bizler ışıklarına yabancı
Ah koca şehir
Vitrin mankenleri gibi gösterişli
Ve bir o kadar da ruhsuz sun
Döngüsünü yitirmiş topaç kadar bezgin
Esip kendi rüzgarında savrulmuşsun
''Ey İstanbul
Sen mi bizde yaşıyorsun
Bizler mi sende bilmeden''
Söyle dursun zaman
Meçhule gidiyorsun
Ocak- 14
Bülent BAYSAL
Kayıt Tarihi : 5.1.2014 04:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diğer yandan İstanbul kültüründen habersiz yöneticiler...
Biri insan dokusunu, diğeri de, şehrin , dünyanın hayran olduğu oriental dokusunu berbat ettiler.
Biz, İstanbullular da seyrettin sadece...
Güzel bir figandı aslında şiir,
kutlarım Bülent bey,
Ünal Beşkese
tebrikler Sn Bülent bey.
Söylemi kısa anlamı upuzun ve ileti dalları çok,güzel şiirdi.
Kutlarım Sayın BAYSAL.Güzelliklere güzellikle.
İstanbul konulu şiirler hep ilgimi çekmiştir. Bu şiirinizi de İSTANBUL'un başına taç olan şiir olmuş. Kudretli kaleminizi tebrik ederim.
ŞİİRİN FİNALİ HARİKAYDI.
Şiirin hakkı olan tam puan+antolojiyi Bodrum'dan gönderiyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun efendim.
Sevgi ve saygılarımı iletiyorum
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.
TÜM YORUMLAR (52)