Gün ışığı yazdan kalma oburluğuyla
Arsızca emerken doğayı
Bir ıssızlık var bu gün
Sebebini bilemediğim
Sus pus bir bahçe
Kuşlar uçuşuyordu, isteksiz ve sessizce…
Gelmişken kış günleri
Onca nebatat hazanı yaşar
Bir intikam perisi gezinir
Kendine matuf ihtişamıyla
Kış güneşinden gebe
Çiçekler açan ağacın dallarında…
Küçük dereden
Akan sular da durgun bir o kadar
Anlaşılan o ki
Neresinden bakılsa serseri bir his
Ve bir boğulmuşluk var
İs, toz ve duman kokusuyla yoğrulan havada…
Yürekte güz
Ve düş yanıkları üst üste gelince
Sevda denilen mevhum paramparçadır
Bir yerlerdeki şiddetli patlamalar neticesinde…
Sözün özü
İstenç dışı da olsa
Sevginin yerini gurur aldığında
Sonuç getirmez çabalamalar
Zifiri bir ıssızlıktır
Aşkın gamzelerine düşen...
03.12.2010
Hatice AkKayıt Tarihi : 11.7.2015 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!