(...katil önce renkleri yırtar, sonra sokakları ve şehirleri)
şimdi ne o renkler vardır ne de o sokak ve şehir...,
ama bildiğim bir sebeptendir,
ben hala aynı yokuşu tırmanıyorum, günümü taşıyarak sonsuzluğa
pusula gündüzde ise kırlardayım daima, geceyse tam zifiri karanlık
ve henüz tatmadığım bir duygudur yalnızlık.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
