(...katil önce renkleri yırtar, sonra sokakları ve şehirleri)
şimdi ne o renkler vardır ne de o sokak ve şehir...,
ama bildiğim bir sebeptendir,
ben hala aynı yokuşu tırmanıyorum, günümü taşıyarak sonsuzluğa
pusula gündüzde ise kırlardayım daima, geceyse tam zifiri karanlık
ve henüz tatmadığım bir duygudur yalnızlık.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
