Hapsedilmiş zamanların kimsesiz kıralı gibiyim.
Canını çıkardı insanlar burada dünün, yarının ve şiirlerin.
Gel artık Carmen! .. Kırmızı da, mavi de benim;
bu yalnızlığın, bu ıssızlığın efendisi artık benim..."
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta