Issız Şehirler Gibi Çoğalıp Yamaç Yamaca

Işlik gömlek
Tüllü oymalar
Dağlar kırılıyor denizler küskün
Ad vermiş,
Git gene aynı bulursun belki,
Belki, tümden yitirirsin,her gece dokunuşlarıyla
dans eder,
Issızlık
Yahut..!
Birgün gelecek birgün…! Diye Finali beklenen Hayat
Kandırıp güneşi her defasında seni biraz daha karanlıklarda koyarak
Alıp götürdüğü eski bir zil sesine boyuna yetişemediğin çocukluğun
Ne bileyim ben işte hangi kapının ardında;
Uzağa itilmiş sokakların haram kavşaklarında,
Gelen geçen zamana durmadan el kaldırıp
Perişanını düzenleyen kompozisyonlara
Eger,
Insanın hayal üretmek,
güzel yaşamların sevincine kibrit çakmak
Ve yakılmış ocaklardaki ateşi paylaşmak gibi olmasaydı meyli,
O hallerde, elbette böyle;
Ya tüfeklik çözecektir azat yada düğüm bağlayacaktır pranga
Tıpkı kanıyla canıyla anayollar ortasında eli kolu bağlı ıssız apartıman künyelerinde oturan
Şehirler gibi yamaç yamaca
Birbirine ulaşılmaz aralıklarda kalan tepeden tırnaklığın bütün her kesimi…
Bu, veya böyle belada,
Açılıp atlayamayan yüzü inik, garantisi sıfır paraşütten şut.. …i
Mateme gömülmelerin utancnadır hükmü
ve ciğ taneleriyle nemleşen yıkıntıların da elebaşısı
Büyüdükce göçüp gitmekte olan gecelerle birlikte,
Büyüdükce içerden sarılmaların tamamına helaliyle haksızca
İnsan, büyük kalabalıklar içinde tıka basa boğulup
Tekleşmelerin terkine
Eksiğini gediğini biiiir bir
İyicene bir;
tamamladıkça

Seyfi Karaca.....Temmuz / 06