gozlerımın mavılıgınde serınle dıye
hep yoklugunla besledım
nıhayet vuslat yakın derken
hayalınle yıllarca basbasa kaldım
yokluk benı yıldırmadı
usuyen gozlerımı yuregımle ısıttım
gozyaslarımı dındırıp fırtınalarda lımansız kaldım
gorunmeyen ufuklara yelken acıp sensızlıgımı haykırdım
Kayıt Tarihi : 17.9.2003 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğine sağlık
Tebrikler.
paylaşım için teşekkürler.
karşılığını bulur hep dilerim..
_zeki ergin
TÜM YORUMLAR (8)