Korkularımız vardır; Çoğunlukla fıtrattan gelen.
Edilgen kültürlerde bu korkular oldukça çeşitlidir ki, korku toplumlarını ve başlı başına korku kültürlerini oluştururlar.
Günümüzde birçok korku patolojik boyut kazanmıştır. Bunları irdeleyecek ehliyete sahip değiliz elbette; Lakin bu korkuların varlığından haberdar olacak kadar da hayata bağlı olmalıyız. Bizimki de bu minvalde.
Yıllar önce kendi işimizi tasfiye edip, özel bir şirkette işe başlamıştık. Bize verilen işi çabucak yapma heyecanımıza karşılık arkadaşlarımızdan birisi, ‘’bunu bitirince ne yapacağız’’ diye tepki vermişti.
Yadırgamıştık o sıralar; ama anlayamadığımız bazı şeylerin olma ihtimalini de kabul etmekteydik.
Yıllar geçtikçe gözlem yeteneğimiz artmış olacak ki bazı şeylerin sebeplerini tespit edebilir ve sonuçlarını öngörebilir olmuştuk.
Teferruatla sizleri boğacak değilim.
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Aslında yazıya başlığını veren bu korkuyu ancak işsiz kalanlar anlar.
FAKAT HER ŞEYE RAĞMEN HUKUKU ÇİĞNEMELERİNİ ASLA HOŞ GÖSTEREMEZ....
Teşekkürler değerli paylaşımınıza üstadım.
SAYGILAR..
değişik bir şiir eskiye göre şimdi iş var fakat olan işi beğenen yok en azından kahramanmaraşta öyle kutlarım remzi bey
Araştırma yaptım..
'Özel ödeneklerle' ilgili bir yasa 5217 sayılı yasa..
21. madde ile eklenen geçici 2. madde hakkında bilgiye ulaşamadım.. Açıklarsanız okuyanlar da bilgilenecektir Remzi Bey...
'İşsiz kalma korkusu', giderek 'temel fobilerden' biri haline gelmiştir.
Bu konuda hiç şüphe yok.
Başarılı kaleminizi ve sizi kutlarım..
Değerli Hocam;
Şiirin Hikayesi kısmına gerekli açıklamayı yapıyorum; İlginize teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta