Issızlığımda çığlıklarıma ses ararken
Yalnızlığı koynuma alıp uykularla cebelleşiyorum
Kör karanlık dört duvarlardan süzülecek
Umut ışıkları gözlerken
Puslu gözlerimdeki yaşlarımın parıltısı çarpıyor yerlere
Seni geldi sanıyorum.
Her damlada adım, adım…
Kurgular vardı,
Hayallerimin korkulu salıngaçlarında.
Oysaki senin gelişin kazınmıştı hep sol yanıma.
Avuçlarımı kanatan tırmanışlar oldu kör duvarlarım
Yıkıntılar beklerken içimde
Bir şeyler toz duman talan oluyor ıssızlığınla ruhumdaki sen
Kopuşlar tutuna, tutuna geziniyor duvarlarımda
Sanki kayışlar vardı karanlık gecelerin ışığı sönük yıldızlarım var
Kalk diyor uyan diyor seslenişlerin…
Bir şeyler boğar gibi düğümlerinin fiyonklarını yok ediyor
Sol yanımın güzelliği geceye bırakılıyor geç kalışında
Oysa yüreğimin aşılması imkânsız umutları vardı
Issız çığlıklarım seslenir oldu aşılıp özlüyordu sanki seni beklerken…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta