Issız Bir Şarkıya Tutuldu Aşk

akıp gidiyordu zaman sensizliğin sıradanlığıyla örülmüş çağlayanlarda
kızıl nehirlere dökülürken kanımın son damlası
yoktun ve ben özlüyordum

hiç sorgusu olmadan giriveren yalnızlığın kurumuş cesaretine dökülen yaşlarda ıslandı çarşaflar
ayazında yangınınla boğuldum

bir sokak kedisinin pençesine yenik düştü gündüzün hakimiyeti
geceye katran oldum

çizik bir plakta takıldı şarkı
hep aynı nakarat

ölüm kapıyı çalana kadar

titreyen her yaprakta sana esti rüzgar/kıpırdamadın
yoktun
ve
ö z l ü y o r d u m

sıyırdım tüm saplantıların ortasından sessizliğin korkak saatlerinde kaybolan derin izlerini yalnızlığın
hazır öyküm

s e n
h â l â
yoksun
dilimde ş a r k ı m…

*“sevdim seni bir kere
başkasını sevemem
deli diyorlar bana
desinler değişemem”