Issız kırgın yalnız mavi bir kız çocuğuyum ben.
Bundandır aslım yasım! aşkyaşım! özyaşım! ak saçım! akılsız başım.
Şu koskoca dünyada yapayalnızım.
Bundandır hırçınlığım, susmayan çığlıklarım...
Başım dik yürürüm ve daima gökyüzüne özgürce uçuşan kuşlara bakarım.
Beni gören güçlü,gururlu,dik başlı,inatçı,bencil zanneder.
Oysa ki gözlerim,yüreğim,ruhum gökyüzünde gezinirken hep beyaz bir güvercin olmayı hayal eder.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
