Issız kırgın yalnız mavi bir kız çocuğuyum ben.
Bundandır aslım yasım! aşkyaşım! özyaşım! ak saçım! akılsız başım.
Şu koskoca dünyada yapayalnızım.
Bundandır hırçınlığım, susmayan çığlıklarım...
Başım dik yürürüm ve daima gökyüzüne özgürce uçuşan kuşlara bakarım.
Beni gören güçlü,gururlu,dik başlı,inatçı,bencil zanneder.
Oysa ki gözlerim,yüreğim,ruhum gökyüzünde gezinirken hep beyaz bir güvercin olmayı hayal eder.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
