Issız Bir Dal Gibiyim Şiiri - Gülay Özdemir

Ekimin yapraklarımı döktüğü yerde
yeşerdi tüm şiirlerim.
Bekle biraz, nefesleneyim.
Sonra da anlatırız,
sonbaharın kısalan günlerini…

Bir yıldız bizim için parlar gökyüzünde,
belki ekim alıp getirir tüm şiirlerimi.

Sevgi bulaştırır etrafındakilere,
dokunur başka başka hayatlara
bizim olanı güzelleştirmek için.

Bilir misin, rüzgârın da bir dili var,
her esişinde kalbimden bir hece koparır.
Bir şiir daha doğar sessizliğin koynunda,
ıssız bir dal gibi beklerim baharı.

Gidenlerin ardından sararan umutlar,
bir gün yeniden yeşerir mi bilmem,
ama hâlâ inanırım
her son, bir başlangıcın nefesidir içimde.

Bir gün,
rüzgâr beni alıp götürürse eğer,
bir yaprak kalır ardımda,
üstünde senin adın,
ve bir dize:
“Sevgiyle dokun, dünya yeşersin yeniden.”
12.10.2025
~ Gülay Özdemir ~