“Bir gün toplasam bavulumu, Uzaklara açılan bir gemiyle Çığlık atan dalgaların sesinde Uzaklarda ıssız bir adaya gitsem… Düşünmesem denizleri, suları… Ve içinde yaşayanları… İnsanları ve diğer canlıları… Her şeyi bir kenara atsam olmaz mı! Ya da düş gibi rüyalarıma giren O güzelim anlar hayal bile edilmez… O yolculuklarda zaman bile geçilmez… Hani güneşin yokluğunda alçalan denizler, Gökteki yıldızların gündüzde parlaması… Serin bir rüzgarda derinlere dalıp gitsem Olmaz mı… Söyle! ... Uyandığımda ıssız bir adaya, Her yeri cennet köşesi bir adaya Dalıp gitseydim...” -“O masallarda kaldı; Issız ada, anılar… Yüreğinden bir gerçeği duyar da insan; İçinden, ta kalbinden… Cevap verir! Cevap ver, yüreğinin derinliklerine; Kalbinin sonsuza vurduğu yere… Sen de bir gün ağlarsın o ıssız adaya gitmek için, Yapamazsın… O senin içinde, ve sen onu yaşatmalısın… MAYIS 2002 SON DÜZENLEME: 23.08.2009 PAZAR (14:30-14:35)
Bülent AnamurKayıt Tarihi : 5.5.2012 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok hoştu şiir. İnsanı insanca anlatan... Yüreğinize, kaleminize sağlık Bülent Anamur Bey... Selamlar, saygılar.
ANT.10
Sen de bir gün ağlarsın o ıssız adaya gitmek için,
Yapamazsın…
güzellll...yüreğine sağlık..
TÜM YORUMLAR (6)