Israrlı Sorular Şiiri - Muammer Gökçay

Sorma bana gecelerimi
Neden yağmurlu diye
Bakma gözlerimin girdabına
Niye derin sular var diye
Ben hiç sormadım kendime
Seni gözyaşları ıslattı mı diye
Sen iyisi mi kalbime sor sualini
Neden kaynarsın volkan misali
Sakın sorma sıcak mı diye
Yanmadan bilmem yananların halini
Duymasın kulakların gönlümün iniltisini
Sonra sorarsın o hicranlı sesi
Çünkü söyleyen bilmez ıstırabın ecrini
Hecelemesin dudakların dilimdeki sözleri
Sonra dersinki hangi manayadır kelimenin hakikati
Korkum şu ki zikrim terk eyler nefsimin letaifini
Sen yine de deme hırkanı giymişmisen
Yoksa sen dervişmisen
Bende bilmiyorum halimi
Sen söyle
Bir bilen var mıdır halimi

Gurbette kurbiyet var demiş büyükler
Demek ki vuslatı sılada görmüşler
Yardan ayrı kalmayana sırlarını vermemişler
O vakit iyi belle gurbetteki rahmeti
Eriyen maden dahi
Ocağından ayrılınca olur cevherin en değerlisi
Görmesin gözlerin kalemin yazdığını
Meraktır bu sorar dilin muhtevasını
Sen zannedersin ki cevahirin özü mürekkepte saklı
Gönül kitabında harf yazmaz ki satırları bulasın
Sen iyisi mi bırak elindeki kalemi
Satırlarda bulamadığın sadırlarda gizli

Şimdi dersinki sen bunları nerden bilirsin
Ah be azizim!
Ben demedim mi sorma halimi
Hiçbir şey bilmezem ben
Deme bana en deli
O vakit desen ki sen ne bilirsin
Bende onu diyorum ya azizim!
Ben bilmediğimi bilirim.