Israr Etme Ey Gönül! Şiiri - Abdullah To ...

Gece gündüz durmadan, çağırsan da eyleme;
Hatır olma ey gönül, asla sana aldırmam!
Kör şeytanın dediğin, bana boşa söyleme!
Çağırdığın yol için, tek ayağım kaldırmam!

O yanlışlar değil mi, beni böyle yıpratan?
Ayni haltı yemekten, gına geldi bil bana!
Kaç yılıma mal oldu, bilmez misin bir hatan?
Dönmem kat’a geriye, dökmeyesin dil bana!

Ömür denen şu vade, her an biter ey gafil!
Bitiverse aniden, ne yaparız bir düşün!
Cahilliği bırak ta, etme artık tegafül!
Bu hayat bir sınavken, nasıl çıkar her düş’ün?

Eller ayni şey ile kazanırken cenneti;
Biz ki onu boş yere heba edip harcadık.
Kazanç diye sadece koyup cebe cinneti;
Beka yurdu uhra’da, oldu bize har azık!

Israr etme ey gönül, tövbe ettim ben tövbe!
Her yaptığım hatadan, oldum inan bin nadim.
Tek temennim ölmekken, bozulmadan şu tövbe;
Davet edip günaha, olma helak münadi’m!

Saygı göster arzuma, takoz olma yoluma!
Karar verdim kesinkes, ölmek var da dönmek yok.
Aldatırım sanarak, baskı yapma soluma!
Bundan böyle ne sana, ne şeytana kanmak yok!

Son emelim rızaya ermek için sa’y gayret!
Bu uğurda ölmeden, caymam gönül bilesin!
Düşmanlığı bırak da, teşvik edip ver gayret!
İstiyorum hak yolda, sen yanımda olasın.

Abdullah Toroslu
31.07.2013-İzmir