Hürmet eyle nimete, düstur etme israfı!
İsraftan uzak kalan, tercih eder insafı.
İsrafı sevmez Allah, takbih eder yapanı!
Duçar eder azaba, o tarike sapanı.
Emreder iktisadı, zira onda rahmet var!
Muktesit olan kimse, dünya, ukba eder kar.
Yiyin, için, giyinin, aşırıya kaçmayın!
Bol bulunca şımarıp, ulu orta saçmayın!
İfrat, tefrit ziyandır, süluk edin vasata!
Haddini aşan kullar, yaparlar azim hata.
İşlerin hayırlısı; vasat olan der resul!
Mümine temel kıstas, olmuş daim bu usul.
Ne vaktini ziyan et, ne ömrünü et telef,
“Felah bulur halefler, bunu yapsa” der selef!
Her şey haktan emanet, israf ona ihanet!
İhanet büyük günah, yani; kebir cinayet!
“Ümit kesmen” diyor hak, haddi fazla aşana!
“Vasi” diyor. “rahmetim”, mevla yolun şaşana!
Nadim olan yapmalı; o, rahmete iltica!
İlan eder kürsüden, cumalarda çok hoca.
Ya Rab koru israftan, eyle bizi müstakim!
Ceht ve gayret lütfeyle, kalmasın saylar akim!
Cihat ŞAHİN
21.05.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 22.5.2010 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!