İsrafil Yıldızkan Şiirleri - Şair İsrafi ...

Farkımız kalmamıştı
Etiler’in gençleriyle.
Sırtımızda blue jeanslar,
Saçlarımız jöleliydi.
Kıçımızda yafta gibi meşhur markalar,
Görülebilir nitelikteydi.

Ne savaşlar gördüm
Kazanan hiç olmadı
Ölüm, zulüm, ayrılık
ve savaş tacirlerin den başka.
Barişla atılır
sevgi tohumları.

Seni andım...
-------Efkârlandım yine
Yıldızlara sordum...
-------Ses vermediler,
------------- sustular.
Dışarılarda dolaştım...

Ne umutlar ile gelmişti
Ne hayeller kurmuştu
Dillere destan güzellikler,
Taşı toprağı altın,
Daha neler, neler duymuştu
Buradaki yaşama dair.

Yaşıyorum;
Çirkinliklere inat.
İnsanları seviyorum;
Sevginin gücünü bilmeyenlere inat.
Kuraldışı hislerim;
Bastırılmış duygulara,

Kesmeye, kestirmeye,
-Kıyamadığım saçlarım;
- Ne oldu,
--Ne yaptım size? .
Bu küsmeler niye?

Olimpik rekorlar kırardı çocuklar.
Köyümüze gelen oyuncakçıya kosarken.
Parası olanlar, en güzellerini seçer,
Mutluluk dans eder di gözlerinde.
Sığırcık sürüsü gibi cıvıldardı çocuklar.
Elimi sürerdim bütün oyuncaklara

Az önce yağdı yağmur.
Çamura bulandı toprak.
Küçücük bir beden,
Yağmurun altında.
-Ayaklar yalın
-Saçlar darmadağın.

Fırtınalı mı geçecek hep
Şu ferman dinlemez gönlüm?
Ahh bir söz geçirebilsem.
-Nerede durulacağını,
--- Bir öğretebilsem,
Dizginleri hep elimde

Hüzün, bir tutam kar avuçlarımda
Ellerim donmak üzere.
Gönder yüreğinin sıcak köşesinden
Bir tutam selâm
Erisin karlar ısınsın ellerim,
Dağılsın hüznüm.