Nağmelerde,
Hüzün notaları vardı.
Diziler sanki kifayetsizdi.
Ustanın nutku tutulmuştu.
Bir türlü bitiremiyordu,
Son şiirin mısralarını.
Tünemişti,
Ne tarafa bakacağını şaşıran,
İspinoz kuşu gibi,
Öylece duruyordu.
Daha ne olduğunu anlamadan,
Ulaklar baykuşlar misali.
Son umutlara sarılmıştı.
Adete varım diyor.
İçindeki çocuk yaramaz,
Kıpır kıpır oynuyor.
Kayıt Tarihi : 15.5.2007 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
a slıda bu şiri ustayı bahane ederek,çok ciddi bir rahatsızlığımın bende'ki iç yansımalarıdır. Böyle şiirleri yazdıran durumları keşke hiç yaçamasak.
Bu şiirinizi anlıyor,yorumlamaya çalışıyor bir türlü yorumlayamıyorum...Tebrikler.
Geçmiş olsun ve bir daha gelmemesi dileğimle...
Sevgiler..
Şairin sancısını Doğuma yardımcı olan ebe ile doğurmakta olan anne bilirmiş bir de şairler anlar.
İçimdeki çocuk istediği kadar yaramaz kalsın ,onu uslandırmak için terbiye etmiyeceğim ve onu öyle götüreceğim gittiği yere kadar.Hem beni tarifin güzel hemde satırların gurur verici sağolasın .
TÜM YORUMLAR (5)