İspat edebilirsen sensizliğimi

Acıkmışım
Dostluğa, kardeşliğe, sevgiye
Dilim damağım kurumuş
Dut yemiş bülbüller gibiyim
Sessizim.

Ne görüyor
Ne duyabiliyorum kendimi
Duyu organlarım çaresiz
İskeletim dik durmuyor
Felç olmuş gibiyim
Gık çıkaramıyorum hayata
Nefessizim.

Zorlamayın
Zora sokmayın
Yokuşa sürmeyin
Ve dürtüp durmayın beni
Farkında bile değilim yaşadığımın
Hissizim.

Ne Dünyaymış yaşadığımız meğer
Herkes zevk ve safada
Vur patlasın Çal oynasın
Kimse derdinin tasasını duymuyor
Benimse
kaşıkla doldurduğum neşe küpümü
Kepçeyle kotardı başkaları
Suratsızım, nemrut gibiyim
Neşesizim.

Ve eğer
İspat edebilirsen
Seni sevdikten sonra
Geçen bir saniyenin
Seni düşünmeden geçtiğini
Şerefsizim.