İsmimi lâl koy bundan sonra,
Nazarsız noktayım belki sana…
Eskimiş duvar halısındaki bir sökük gibi içim,
Kimsenin farketmediği….
Tanrıların kılıcı mı keskin bilinmez?
Gözlerin der susarım…
Güneş kadar muhtaçtım oysa onlara,
Sen en iyisi,
İsmimi lâl koy bundan sonra…….
Kayıt Tarihi : 2.5.2023 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!