İsmi veya Cismi Yok Şiiri

Perçinlenmiş gül külleri yağıyordu.
Cordenellé isimli, yığılmış enkazın üzerine.
Renkler siliniyordu yeşille, vedalaşıyordu insanlar sonsuzla.
Bulduğu siyah orkideyi kurtarmaya çalışıyordu Cordenellé
hiç değilse bir çiçek kurtulmalıydı arınma gecesinden.

Beyaza dönerken dünya, bilinenler karışmaya başlar.
Bilinenler çok geçmeden bilinmeyen ve olmayanlara karışır.
Standart sapmalar çok artar, insanlarımızın kafası karışır.

Siyah orkide beyaz orkideye karışıyor.
Gizem, güzellik ve refah ters düz olup bir oluyor.
Ölümün kişilik kazanmaya başlaması
işini yapmasını engelliyor.
Kalan son savaşçı ve katalist Cordenellé
insanları kurtaramayacağını kabullenerek
çiçekleri cennete yükseltmeye çalışıyor.

Bir geçmişi veya türevinden geleceği yok
aslında bir adı bile yok onun.
Zamansızlaşmış dağınık bir bilinçten fazlası değil.
Aldığı adını bile bıraktı, seraphim ipotek etti o adı.
İpoteği de patronu için yaptı, melek insanı kandırdı tekrar.

Hiçliğin her şeyi ve her şeyin hiçliği o.
Radyoaktiftir o, yanına yaklaşan olmaz pek.
Latin ve İspanyol Alfabesinin karışımından doğmuş melez.
Adı Cordenellé, hiçbir anlama gelmeyen sesler bütünü.

Sesten nefret eder o, sesten oluşmuşsa bile.
Yaptığı ne var anlamlı, çoğu için çiçek kurtaran deli sadece.

Perspektifi görmedikleriyle ve bilmedikleriyle sınırlı
kör ustalarımsı şekilde dolanır durur döngüyü.
Ne çiçek ne böcek ne de yüzü yerin
o sadece bir parça hepsi ve hiçbirinin karışımı.