İsmi İhanet Şiiri - Gülşah Dilbirliği

Ne desinki? ne haykırsınki kalemim?
Senin yalan sevginle yandı ter temiz yüreğim,
Öyle bir ateşe yaktınki beni
Ben sandımki sevdandır ama ismi ihanet.

Nasılda girdin hayatıma bir bahar rüzgarı gibi,
Nasılda kör ettin sahteliğinle gözlerimi,
Karabasan oldun göz yaşımda bile akmayan,
Bir hediye bıraktın giderken ismi ihanet

Uykusuz geçen gecelerimin hüzün kokan suçlusu
Senden kurtuluşumdur yaralı kalbimin avuntusu,
Senle geçen günlerden en sonuncusu
Şöyle kaydolmuş kırık dökük anı defterime: ismi ihanet.

Neden yazar seni kalemim?
Neden sana harcanır mürekkep ve dizelerim?
Bilmiyorum? hırsını nezaman alırsenden sana olan gerçek sevgim,
Seni yüreğimde bitiren, sevgimi talan eden tek isim ihanet.
13-04-2015