İsmet Murat Şiirleri - Şair İsmet Murat

GİDECEK
İlmi ile amel eyleyen alim,
İmanın nuruna banıp gidecek
Kulların hakkını zapt eden zalim,
Nar' ı cehennem de yanıp gidecek.

GİDER
Akıl fikir ermez nasın işine,
Haram katar ekmeğine aşına,
Takılır cihanda fitne peşine,
Kovana çomağı sokarda gider.

GİDERSEN EĞER

Aziz hatırama verirsen değer,
Tutar sabrederim boynumu eğer,
El atıp dağıtma gidersen eğer,
Nakışların bende hatıra kalsın.

GİDEYİM

Yola çıktım,pusulayı şaşırdım,
Sabır bardağını iyce taşırdım.
Arabayı dağ başından aşırdım,
Mersine mi?, tersine mi? gideyim.

GİDİREM
Hüzünlendim düştüm karlı yollara,
Hasreti içime gömdüm gidirem.
Sitemim var beni kıran kullara,
Saçımı başımı yoldum gidirem.

GİDİYOR
Istırap otağı, elemin piri,
Âleme rest'ini çekti gidiyor.
Yüreği yaralı meczubun biri,
Saçına akları ekti gidiyor,

GİRDİĞİN ZAMAN
Kör olası boyun posun devrilsin,
Yüzün gözün cehenneme çevrilsin,
İblis gelip baş ucunda sivrilsin,
Defnolup kabire girdiğin zaman.

GİRMİYOR MU? AĞABEY
Ar zedeyim durumu sığınarak affına,
Gureba kan ağlarken, uydurup kılıfına,
Değirmenin çarkını hep kendi tarafına,
Döndürmek kul hakkına girmiyor mu? ağabey.

GİT GÜLE GÜLE
Aşkımızın yakasını koyurup,
Gayrı sevmiyorum diye buyurup,
El aleme huysuz diye duyurup,

Başbaşa bıraktın beni dert ile,

GİTSİN 2
Ortak hele dinle benim sözümü,
Bitirmeden bağlardaki üzümü,
Mehmet bey keçiye dikmiş gözünü,
En iyisi ona verelim gitsin.