Dağlardan pus gitmiş
Dallarda çiçekler belirmiş
Vakit aşk zamanıyken
Yaşım çocukçaydı
Aşkı tanırken utanmıştım
Ne hayatlar okudum
Ne acılı şiirler yazdım
Türkülerde şarkılarda
Hep seni taşıdım yarınlara
İtiraf etmez gözüm gibi dilim
Güneşle mehtap arasında
Gidip gelir yalan mutluluklar
İhanetlere yenilmişim
Bilirmisin bu duyguyu kardelen
Dağ bayır gezerim sorma
Beyaz yüzüne yakışmış
Öyle güzeldi gözlerin
Bakıp hülyalara daldım
Türkan Şoray ın gözleriydi
Fütursuzca savurduğun
Beni sevme üzülürsün
Mazide bıraktım aşkı
Sevmeyi pek beceremem
Kalpsizin biriyim kadın
Terk edip gitti sevenler
Bu şiirde iki yüzlüler
Vefasızlar hainler anılmıştır.
Kalem düşünceyi yansıtırken
Hançerli brütüslere yazılmıştır.
Bir cumalıkızık kınalıkar akşamında
Bana ait değil sevgin
Seni bu denli severken
Beni benden alıp gittin
Unuttuğun sevgin kaldı
Gözümde bir damla yaşsın
Yüzünde Nur gönlümde Bahar
Öyle çok sevildinki ey yar
Kıskançlığımı sevgime say
Sayki gözlerinden kalbine al
Özlerdin sıgara kokan parmaklarımı
Ruhsuzum gönül sızım
Eller kötülerse seni tutarsızım
Onlara nefretim hırsım
Sensin ruhsuzum hayat tılsımım.
Bu vakittir aşktan sarhoşluğum
Zamanı yitirdim aklımla
Özledim seni ey saçı uzun
O ipek saçların savrulurmu
Rüzgarın nefesiyle
Vay yollarına yenildiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!